Në këtë kohë verore kur diaspora shqiptare është në lëvizje, një pjesë për të përqafuar familjen në vendlindje, e një pjesë për të shfrytëzuar pushimet në vendet fqinje, regjistrojmë edhe një fenomen të rëndomtë por tashmë të bezdisshëm: përdorimin e kësaj lëvizjeje si fasadë për të inskenuar “vizita zyrtare” dhe “aktivitet fetaro-kombëtar”. Tashmë është bërë praktikë që çdo imam apo kryetar qendre islame nga diaspora, që zbret në aeroportin e Shkupit, të shndërrohet automatikisht në “mysafir të veçantë” të Shaqir Fetait, këtij farë instalacioni i shërbimeve të dyshimta në krye të BFI në RMV, dhe që takimi i zakonshëm për kafe të pasqyrohet si ndodhi historike, si lajm me rëndësi kombëtare. Kjo sjellje është jo vetëm qesharake, por përbën një banalizim të rolit të diasporës, një fyerje ndaj inteligjencës së opinionit publik, si dhe një përpjekje të ulët për të riparuar imazhin e shkatërruar të një institucioni që është komprometuar nga brenda. Nga ana tjetër, nuk mund të jetë “aktivitet kombëtar” i asnjë struklture, madje qofshin këta edhe “xhenetlinj”, nëse këtë aktivitet e zhvillojnë para bashkëpunëtorit të UDB-së, sepse, të gjithë vizitorët do ta merrnin me këtë rast të njëjtin status, “udbash”! Kush mund të jetë bashkëpunëtor i “ORAO” përveçse ai që përfshihet në strukturën operative të bashkëpunimit me UDB-në serbe!
A është e ndershme që njerëz që janë punësuar nga qendrat islame në Perëndim, me pëlqim dhe mbështetje nga vetë BFI-ja, të cilët, në vetvete, janë bashkëpunëtorë institucionalë të saj, të paraqiten si vizitorë të jashtëm? A nuk është kjo një përpjekje naive për të mashtruar opinionin? Vetëm Shaqir Fetai bashkëpunëtorët e vet i paraqet si “vizitorë”, sepse i llogarity për të huaj, i llogarit si diçka që nuk kanë lidhje me Institucionin të cilin për momentin e mban të uzurpuar si okupator klasik! A nuk është tallje me rolin real të këtyre njerëzve që, në shumicën e rasteve, janë thjesht punonjës të strukturës së vetë Shaqir Fetait? Këto janë vizita të brendshme, të zakonshme, vizita pune, që nuk kanë nevojë për bujë, sepse nuk përfaqësojnë as përkrahje të re, as mbështetje të papritur, por një marrëdhënie që ekziston prej vitesh, të bazuar në interesa të ndërsjella.
Më keq akoma është kur në këto takime të inskenuara, “reisi” Fetai i referohet diasporës si burim i “kontributit të jashtëzakonshëm” për jetën fetare në vend, përpiqet t’i fusë ata në narrativën e suksesit financiar të BFI-së, madje përpiqet t’i shesë edhe vjedhjet dhe keqpërdorimet e vakëfit si “mirëmenaxhim” dhe “mbështetje nga diaspora”. Ky është një manipulim i neveritshëm, që nuk ka të bëjë fare me realitetin në terren. Qendrat islame në diasporë funksionojnë mbi baza të qarta ligjore dhe financiare: kanë të ardhura të dedikuara, shpenzime fikse, qera, taksa, rrymë, ujë, projekte të posaçme dhe fonde që ndahen në bazë të vendimeve kolektive. Kontributi i tyre është real, por ai nuk i përket Shaqir Fetait personalisht, as nuk është dhuratë për t’u shpërdoruar. Në rastin më të mirë, ai ka karakter humanitar dhe nuk mund të përdoret për të justifikuar luksin, klientelizmin dhe zhvatjen që bëhet në emër të fesë në BFI.
Le të jemi të qartë: diaspora nuk ka për detyrë të financojë asnjë projekt që nuk është transparent, nuk ka për obligim të mbulojë gropat buxhetore të shkaktuara nga paaftësia dhe korrupsioni në krye të institucionit, nuk është instrument për të legjitimuar tjetërsimin e pasurive të vakëfit. Nuk guxon ta tjetërsojë financën e vet, sepse i nënshtrohet kontrollit të bankës shtetërore ku jetojnë, u nënshtrohet rregullave të policisë financiare dhe jo nevojave të Shaqir Fetai. Ky mahluk u mpak duke shitur vakëfin dhe paratë nga kjo shitje i prezanton pastaj si “kontribut i jashtëzakonshëm i diaspoirës”! Diaspora nuk guxon të përdoret si trampolinë e pisllëqeve të Shaqir Fetait. Vetëm një mendje e dëshpëruar për legjitimitet mund të përpiqet të shesë praninë e bashkëpunëtorëve të vet si “mbështetje ndërkombëtare”, vetëm një njeri i rrethuar nga dyshime dhe dështime të brendshme mundohet të ndërtojë propagandë me fotografi të lodhura të njerëzve që vijnë për pushime. Vetëm një pis burrë mundohet të na imponojë “personalitete” shumë të rëndësishme fetaro-kombëtare personat që mbarë opinioni i di dhe i njeh si modest deri në pikë të fundit, si të devotshëm në punën e tyre prej imami klasik, duke mos u marrur me aktivitete të tjera që do ta pasuronte biografinë e tyre për interesa tallëse të Shaqir Fetait!
Në këtë teatër të shëmtuar ku çdo takim për kafe kthehet në “takim zyrtar”, ku çdo imam nga diaspora përdoret si dekor për t’i dhënë jetë një institucioni të ngordhur moralisht, e vetmja gjë që përçohet është përçmimi ndaj opinionit, ndaj fesë, dhe ndaj diasporës vetë. Shaqir Fetai mund të mashtrojë kamerat, por nuk mund të mashtrojë vetëdijen kolektive. Bashkëpunëtorët nga diaspora nuk janë vizitorë të jashtëm, nuk janë mirënjohës të varur nga bujaria e “reisit”, e aq më pak janë pjesë e ndonjë ringjalljeje të jetës fetare. Janë thjesht njerëz që bëjnë punën për të cilën janë caktuar, e në rastin më të mirë, janë pengje të një “sistemi” të poshtër të Shaqir Fetait që e ka ngritur për t’i përdorur “mysafirët e ftuar” për konsum mediatik dhe për të kamufluar zhvatjen sistematike të një vakëfi që ka kohë që është kthyer në bankë private për interesa të ngushta të këtij mahluku. Me këtë fenomen më se një muaj u mor BIRN-i ndërsa Shaqir Fetai u tret diku në dimija të grisura e të arnuara. Le ta sqarojë opinionion e gjërë dhe jo kokë më kokë imamlerët që kanë ardhur te familjarët e tyre e që Shaqir Fetai u lutet me përulësi që ta vizitojnë në zyre, sepse i duhet – “lajmi”!
Në vend të propagandës, në vend të manipulimit, në vend të përuljes publike të bashkëpunëtorëve nga diaspora, do të kishte shumë më tepër vlerë një transparencë reale mbi të hyrat dhe të dalat e BFI-së, një raport i saktë për fatin e pronave vakëf, dhe mbi të gjitha, një përgjigje për pyetjen që prej vitesh endet në gojën e çdo besimtari: ku shkojnë paratë e vakëfit, kush përfiton, kush shet dhe kush blen në emër të fesë. Ky duhet të jetë raporti i Shaqir Fetait para çdo bashkëpunëtori të tij dhe jo t’ua prezantojë bashkëpunëtorëve “letërnjohtimin e BFI”, sepse, i bie që bashkëpunëtorët e tij nuk dinë asgjë për këtë Institucion që është buzë shkatërrimit me pasoja afatgjate. Me këtë sjellje dhe me këto “lajme” Shaqir Fetai po i nënçmon dhe po i ulë personalitetet fetare shqiptare nga diaspora./1kliklarg/
